|
  
SOCIALE MEDIA
Met ingang van 1 januari 2013 post ik foto's en stukjes van en over mij alleen nog maar op de sociale media. Check dus regelmatig Facebook of Twitter.
Boeken- en schrijfnieuws kun je uiteraard blijven lezen op mijn site: op de homepage.
WEBLOG 2012
25 december 2012
Fijne Kerst!
Aanschuiven bij het kerstdiner met de familie, maar eerst op de foto met mijn broers.
24 december 2012
Dit wordt ons toetje vanavond. Ik ben benieuwd of het net zo lekker smaakt als het oogt.
11 december 2012
'Dag!'
'Tot vanmiddag.'
Het is tien voor half negen. Mijn man brengt Berend naar school. Ik zit ziek in bed. Kopje thee naast me.
Gestamp op de trap. Er komt iemand boven. Tanden zijn toch gepoetst? Haartjes zitten vol gel. Dan komt Berend binnen. Met Grote Beer.
'Hier. Dan ben je niet zo alleen.'
Ach. Lief.
24 november 2012
Het was een beetje mistig, maar de Sint kon Spijkenisse toch per boot bereiken. Welkom, Sinterklaas.
Hij weet ook precies wat we lekker vinden.
18 november 2012
Dank u, Sinterklaasje!
17 november 2012
Hij komt, hij komt ... We zijn al helemaal in feeststemming.
13 november 2012
Argh! Ik vind herfst al niets, maar nu heeft mijn zoon ook nog eens handen vol bladeren mee naar binnen genomen 'om mee te knutselen'. Ik durf die bladeren niet weg te gooien nu hij op bed ligt. Dan krijg ik morgen geheid de wind van voren ;-)
31 oktober 2012
Happy Halloween.
28 oktober 2012
Back home. We hadden een trage start met vertragingen, omboekingen en annuleringen. Vanwege mist in Londen kon het vliegtuig maandag 22 oktober niet vertrekken.
Gelukkig ging de vlucht de volgende dag om acht uur 's avonds wel door. Londen was de moeite waard. Zelf was ik er al verschillende keren geweest, maar mijn man en zoon nog niet. Met hen erbij was het nog leuker!
Wat nou mager ontbijten? Toast met worst, ei en spek!
Het zijn exact 582 treden, maar dan kun je optimaal genieten van het uitzicht vanaf de St. Paul's.
Londen Eye. Mooi.
Een minder gebruikelijk uitstapje, maar zeer de moeite waard: Camden met steegjes, kraampjes en een bijzonder verkoopaanbod.
Jaren terug was ik al weg van Hemleys, hét speelgoedwarenhuis van de stad. Ook Berend genoot. Hij stuiterde door de winkel. Speelgoed, vooral veel speelgoed, vliegtuigjes die je om de oren vlogen, grote treinen midden in de winkel en enorm veel demonstraties. A little bit overwelming voor een 5-jarige.
Shop till you drop? Nee, bij Harrods was het voornamelijk kijken in plaats van kopen.
Ik houd van spanning in boeken en moest dan ook naar het Sherlock Holmes museum en daar bleef het niet bij. Poseren met hoedje en pijp hoorde er echt bij.
Het meest indrukwekkend vond ik Westminster Abby, dat meer een mausoleum is dan een kerk. We zijn er een volledige ochtend geweest. En dan schrijf ik nog niet eens over Covent Garden met de vele straatartiesten, het London Transportmuseum waar kinderen zo leuk een stempel- en stanskaartroute kunnen lopen, de vele ritjes in de metro en de dubbeldekkerbussen, het wandelen langs de Theems, het lopen over de Millenniumbrug, Hyde park met de eekhoorns, de Big Ben, de Tower Bridge, St. Martin in the Field waar we een dienst bijwoonden ter ondersteuning van de stakende Koerden en waar we heerlijk gegeten hebben, de sterke Engelse thee die met kokend water aangelengd moet worden, de drukte in de metro's. Je moet dat allemaal zelf maar eens gaan beleven in de hoofdstad van Groot-Brittannië.
22 oktober 2012
Ja, je ziet het goed. Berends eerste melktand is eruit. Hij trok hem er zelf uit. Als dat niet stoer is. Vanavond komt de tandenfee op bezoek. Dat moet ik niet vergeten!
3 oktober 2012
'Waar Maas en Waal tezamen spoelt en Gorinchem rijst van ver, daar heft zich op den linkerzoom en spiegelt in den brede stroom een slot van eeuwen her.' Dit dichtte Hendrik Tollens in de 19e eeuw over het omstreeks 1350 gebouwde slot Loevestein.
Vandaag bezocht ik het slot. Ik was er al eerder geweest. Nu was het tijd om mijn zoon kennis te laten nemen van deze burcht en die later staatsgevangenis was en hem te laten zien hoe eeuwen terug een zeer geleerde man ontsnapte in een kist. Ik was net op tijd, want de Raad van Cultuur heeft staatssecretaris Halbe Zijlstra geadviseerd om per 1 januari 2013 geen subsidie meer toe te kennen voor het publiek. Het slot blijft behouden voor collectie en beheer, maar het zal niet meer toegankelijk zijn voor publiek. Een heel slecht plan. Wat moet er worden van onze jeugd en ons geschiedenisonderwijs als de kinderen nooit meer zelf in het kasteel kunnen waarvan zij weten dat Hugo de Groot er gevangen zat en in een boekenkist ontsnapte? Dat stukje geschiedenis weet iedereen, maar weten is niet gelijk aan beleven. En wij beleefden het vandaag zeker. De kruittoren, de donkere gangen, de verkleedkleren, het geweldige kasteel dat verrijst als je van de boot stapt, de brede vensterbanken, de kist en het mooie verhaal over de ontsnapping. Dat laatste was het hoogtepunt van de dag. Hulde voor de museummedewerkster die op geweldige wijze vertelde over de ontsnapping van Hugo de Groot in 1621. Zij betrok de aanwezige kinderen in haar spel, maar deed dit zo dat ook de volwassenen geboeid luisterden. Ik hoop oprecht dat het slot niet sluit.
19 september 2012
Tien jaar getrouwd en nog steeds gelukkig.
16 september 2012
Elektrische karretjes die je langs van alles en nog wat rijden, een enorme draak waarbij het stoom uit de neus komt, een geweldige watershow, dansende schoentjes en nog veel meer moois, maar er gaat toch niets boven een ouderwetse stoomlocomotief.
Na een rit met 'Aagje' neem je uiteraard uitgebreid de tijd om te zien hoe de machinist de locomotief weer in gereedheid brengt voor de volgende rit. In de Efteling kan dat allemaal.
13 september 2012
In de zomer van 1988 bezocht ik met mijn ouders en broers Den Haag. We gingen, zo blijkt uit mijn fotoalbum, onder andere naar de Ridderzaal en aan het eind van de dag stapten we McDonald's binnen om het eerste BigMacmenu van ons leven te verorberen. Dat bezoek aan MacDonald's is destijds niet vastgelegd op de foto, maar wel in mijn geheugen. Mijn moeder had kortingsbonnen uit een of ander blad geknipt en met een dienblad vol menu's kwam ze bij de balie vandaan, terwijl ze riep: 'Halen jullie het bestek?' Hilarisch vonden wij dat. Iedereen wist toch dat je een Big Mac met je handen at en dat er in het fastfoodrestaurant helemaal geen bestek aanwezig was. Vandaag, ruim 24 jaar later, liep ik opnieuw langs die MacDonald's in Den Haag. Ik heb er niet gegeten. Niet omdat ik per se bestek bij mijn eten wil - misschien is dat er nu wel, ik heb geen idee, ik ben al jaren niet in een MacDonald's geweest - maar omdat ik gezond wilde eten. Een waldkornbol met gerookte zalm, veldsla en rode ui. Ik liet me wel fotograferen. Dat wel.
2 september 2012
Waar hoor je begin september te zijn? Precies! In Amsterdam op Manuscripta. Mijn zoon is vijf en houdt van boeken. Hoog tijd om hem zijn eerste Manuscripta-ervaring te geven. Met hem bezocht ik gisteren dan ook het boekenevenement in de Westergasfabriek in Amsterdam. We gingen onder andere naar Jet Boeke en Diet Groothuis. Hier luistert hij naar Aadje Piraatje. Erg leuk.
Vandaag was ik er met mijn vriendin Anita van Breukelen. We hebben heel veel collega's gesproken, stands bezocht, interviews beluisterd en optredens gezien. Ik won zelfs Giovana's navel van Ernest van der Kwast. Wat een verrassing. Na twee dagen Manuscripta is één ding duidelijk: het boekenseizoen is nu echt begonnen. Oog in oog komt uit bij Van Tricht en bij Delubas zullen Leesparade 7 en 8 verschijnen met in elk boek drie leesteksten van mij.
12 augustus 2012
Vanmorgen zagen we bij Green Kids op tv een knapzak en meteen moest er ook één mee naar het strand. De inhoud bleef echter onaangetast, want het was natuurlijk 'zonde om de knapzak open te maken!'
6 augustus 2012
Ik houd van rust, maar ook van drukte. Fijne drukte. Drukte zoals in de Efteling. En die rustmomenten vind je daar ook.
Vandaag heb ik weer enorm genoten van alles en voor het eerst Aquanura gezien. Mooie watershow. Als het donker is, moet het nog mooier zijn. Binnenkort, als de dagen korter worden, nog een keer?
4 augustus 2012
Versleten na een dag Floriade!
3 augustus 2012
In het vliegtuig keek Berend (5) zowel op de heen- als de terugreis met grote interesse naar het filmpje met de veiligheidsinstructies. Na vertoning bestudeerde hij de papieren versie uitgebreid.
Net heeft hij van lego een vliegtuig gemaakt. Hij speelt momenteel dat de brandstof opraakt. 'Pak het masker boven je hoofd en adem normaal,' hoor ik hem zeggen. 'Doe je handen naar boven en trek het zwemvest aan. Trek aan de rode labels onderaan.'
Oei, het legovliegtuig begint te dalen. Geen paniek: de poppetjes zijn goed geïnstrueerd.
1 augustus 2012
Ik heb het afgelopen jaar best hard gewerkt. Ondanks mijn grote culturele belangstelling - stedentrips zijn erg aan mij besteed - kozen we voor de zomervakantie voor rust en ontspanning. Die vonden we op La Gomera, het op een na kleinste Canarische eiland. Praktisch elke dag bezochten we een babystrandje over het appartement. Dat was ideaal, want er ontstond in de vroege morgen een kleine poule met zeewater niet dieper dan 50 centimeter en zonder golven. Ideaal voor Berend. Hij was erg druk in de weer met het vinden van glasgarnaaltjes, hermietkreeftjes, zee-egels, zeeslakken en andere schatten uit de zee. Rond een uur of twaalf werd het zwarte zand heel heet en gingen we douchen. Vervolgens lunchten we in een heerlijk Spaans restaurant waar de bediening prettig snel was, het personeel heel vriendelijk en het eten uitstekend. Ik at bijna altijd vis.
Daarna deden we het even rustig aan in het appartement om 's middags te zwemmen in het zwembad. 's Avonds lazen we op het zeer ruime balkon met geweldig uitzicht op een enorme rots waar het eiland er veel van heeft.
Ik heb dertien boeken gelezen: twee geschenkenboekjes, drie schriftromans, een kinderboek, een romannetje, een YA-roman, een YA-thriller, een chicklit en drie literaire thrillers.
Uiteraard maakten we ook een tocht over het eiland en wandelden we door een oerbos met bijzondere vegetatie.
Het weer was fijn en we zijn lekker uitgerust. Dat is maar goed ook, want bij thuiskomst vond ik het geredigeerde manuscript voor de uitgeverij voor doven aan. Aan het werk dus met de opmerkingen. Nu ik volledig uitgerust ben, gaat dat zeker lukken.
12 juli 2012
Twee bedrijven, twee filosofieën. Eergisteren was ik bij de glasblazerij in Leerdam. De demonstratie was zeker interessant, maar ik verbaasde me enorm over het feit dat maar één van de glasblazers veiligheidsschoenen en een ketelpak droeg. De andere twee liepen op teenslippers en hadden blote benen of blote armen. Ik vond dat onbegrijpelijk.
Je brengt niet alleen jezelf in gevaar bij een val over je slippers, maar je speelt ook met het leven van je collega-blazers. Het gaat hier om glas met temperaturen van 1100 graden. Hoe anders was het vandaag. Ik bezocht de biologische geitenboerderij De Mèkkerstee in Ouddorp.
Wat een hygiëne, wat een ruimte, wat een geweldige producten, wat een mooie stallen, wat een professionele kaasmakerij, wat een ontzettend lekker bolletje geitenijs, kortom, wat een geweldig bedrijf.
En er was vandaag ook tijd om te genieten op het strand: uit de wind in de zon.
24 juni 2012
Voor het derde jaar op rij bezocht ik in juni een biologische boerderij die open huis hield. Vandaag togen we naar Schipluiden, naar Hoeve Ackerdijk, de melkveehouderij van de familie Van den Berg. Ik genoot enorm van de enthousiaste rondleiding van boer Van den Berg, van wie het vakmanschap af straalde. In zijn bedrijf zijn 65 koeien, 40 kalveren en 40 schapen. Monbiliardes, Blaarkoppen, schapen die onkruid eten dat koeien weer laten staan, kalfjes, pinken, vaarzen: ik heb zoveel gehoord dat ik er bij wijze van spreken wel een boek over kan schrijven. Leuke bijkomstigheid: mijn zoon wil nu ineens boer worden. Van schapen of geiten.
18 juni 2012
Vandaag trotseerde ik weer en wind om met het openbaar vervoer naar een lezing van Olga van der Meer in bibliotheek Laakwater in Den Haag te gaan. Samen met schrijfster Geertrude Verweij luisterde ik naar Olga's woorden. Uiteraard keek in na afloop van de lezing of mijn boeken in bibliotheek Laakwater te leen waren. En ja, hoor. Ik spotte Vangst in de nacht.
Het was een knus bibliotheekfiliaal met heel vriendelijk personeel. Ik hoorde zelfs van een medewerker dat er in Den Haag achttien bibliotheken zijn! Dat is jaloersmakend veel. Elke inwoner heeft praktisch een bibliotheek op loopafstand van huis. Waar vind je zoiets? Ik zelf heb overigens niets te klagen. Ik woon vlak bij de schitterende Boekenberg in Spijkenisse en daar ben ik maar wat trots op.
17 mei 2012
Het was een mooie dag voor mijn zoon om zijn metaaldetector uit te testen op het strand bij het Oostvoornse meer. Verder hebben we met laarzen aan lekker gebanjerd langs het Hartelkanaal. En vonden we nog wat? Drie blikjes, een kroonkurk en ssst ... vier muntjes die mijn man en ik stiekem lieten vallen en onder het zand schoven.
13 mei 2012
Leuke Open Dag in het Maasstadziekenhuis. Overal rondgesnuffeld, bloeddruk laten meten (108/74) en voor mijn zoon Berend was er de berendokter. Eerst moest hij met Grote Beer op consult waar hij serieus ondervraagd werd over de klachten van de beer. De verpleegster noteerde alles en gaf een brief met de klachten mee en toen kon Berend aanschuiven bij de berendokter. Die bleek vooral een verband- en pleisterdokter te zijn. Met het advies om het verband morgen te verwijderen en vooral veel te knuffelen, kon mijn zoon even later de speciale kindertent verlaten. Grote Beer kreeg een dapperheidsdiploma mee. Zo wil ik ook wel naar de dokter!
6 mei 2012
Terwijl iedereen een mening had over het gedicht van Auke de Leeuw, Kees Torn zijn laatste voorstelling gaf en de koningin erg onder de indruk was van het bezoek aan Rhenen en Veenendaal zat ik een week met mijn man en zoon in Ermelo zonder Internet. En dat is best fijn. Er lijkt dan meer ruimte te zijn voor elkaar, de natuur, de literatuur en de pen. Met die vier pijlers kan ik de week wel samenvatten. We kwartetten veel, mijn zoon speelde zijn eerste schaakspel tegen mijn man, we wandelden in de bosrijke omgeving, bezochten verschillende bezoekerscentra, gingen naar Het Verscholen Dorp in Vierhouten, we huiverden naast de nepdino's in Amersfoort, zagen voor het eerst in ons leven in Staverden witte pauwen, neusden in de bibliotheken van Ermelo en Harderwijk (ja, mijn boeken waren prominent aanwezig!), lazen boeken en ik schreef verder aan een manuscript en corrigeerde een ander. Je neemt je tijdens zo'n vakantieweek altijd voor om thuis minder tijd door te brengen op Internet, om gewoon niet meer op Hyves te kijken, om niet zo vaak te Facebooken en om te onttwitteren. Maar zoals bekend komt er van voornemens vaak niets terecht.
21 april 2012
Vandaag was ik met mijn zoon in de Boekenberg, die sinds gisteren officieel is en waar deze leuke foto gemaakt werd.
15 spril 2012
Vandaag is de marathon van Rotterdam. Een mooi moment om weer eens op de loopband te trainen. *loopband afstoft*
7 april 2012
'Er zit een vlek op je wang! Haha, 1 april.' Mijn zoon (vijf jaar) denkt nog steeds dat het 1 april is. Al zeven dagen lang. Volop lol dus hier in huis.
1 april 2012
Wat ben ik vandaag gruwelijk goed gefopt! Nooit eerder tuinde ik zo volledig in een 1-aprilgrap! Wat is het geval? Vanmorgen kreeg ik onderstaande mail.
Beste mevrouw Verhelst,
Samen met mijn zoon van acht heb ik uw boek 'Vangst in de nacht' gelezen. Ik heb hier kritiek op.
Vindt u het kunnen om een boek te schrijven over dieven? Dit kan onschuldige kinderen op het verkeerde pad brengen.
Een goed voorbeeld is belangrijk. Straks denken alle kinderen nog dat het normaal is om auto's te stelen. Kinderen moeten eerlijk hun brood verdienen.
En wat dacht u van het tijdstip? Ik breng mijn zoon om zeven uur naar bed. Soms blijft hij op tot acht uur maar alleen bij verjaardagen. Door uw boek denken kinderen dat ze midden in de nacht weg mogen! Ik vind dat niet kunnen. Kinderen slapen in de nacht. Misschien niet die in u boek maar wel die in van mij. Dat lijdt tot slaap problemen.
Ik vind uw boek pedagogisch niet verantwoord!
Vroeger gingen boeken over kinderen die appeltaarten bakten. Dat moet weer terug. Misdaad loont niet. Schrijft u daar over maar!
Hoogachtend,
Een teleurgestelde moeder
Emma van Dijk
Met verbazing las ik de tekst. Iedereen die Vangst in de nacht kent weet dat de hoofdpersoon twaalf jaar oud is. En dat Sam, want zo heet hij, met zijn opa en oma op vakantie is. Zij doen dat met elk kind dat twaalf wordt. Eén keer gaat Sam met zijn opa ’s avonds nachtvissen. Opa en kleinzoon gaan er niet eens voor weg: ze doen dat vanaf hun kampeervlot. En dan de kritiek op diefstal als thema. De autodief wordt betrapt en keurig afgevoerd door de politie. Als iets duidelijk is in het boek, is het wel dat diefstal niet loont.
Ik las de mail voor aan mijn man. ‘Niet reageren. Er zijn altijd mensen met kritiek,’ was zijn advies. Toch vond ik het een rare mail. Het leek wel of die vrouw het boek niet begrepen had. En dan dat stuk over die appeltaarten. Moest ik haar adviseren om mijn nieuwste boek Gevaarlijk spel te lezen? Daarin bakt de moeder gelukskoekjes met haar zoon. O, nee, bedacht ik me nog op tijd, dat boek gaat ook over afpersing. En de suggestie van ‘vreemdgaan’ zit er ook in.
En nog steeds had ik niets door. Ik laat het even rusten, dacht ik. Wel mailde ik een bevriende collega-schrijfster. Wat bleek? Zij had ook een mail gehad van deze Emma van Dijk en haar mail was duidelijk nep. Toen pas viel het kwartje. Toen pas! Wat erg. Had ik te maken met een 1-aprilgrap? Ik kreeg gelijk ideeën over de afzender. Ik heb hem – het is een man – direct een sms gestuurd met mijn complimenten.
Wat is 1 april een geweldige dag!
11 maart
De eerste goochelaar die ik in het echt aan het werk zag, was Hans Kazan. Samen met mijn oudste broer bezocht ik een show van hem tijdens een verblijf in een van de parken van Center Parcs. Ik vond de goochelwereld direct geweldig. Later bezocht ik vaker optredens van Hans Kazan en Hans Klok.
Vandaag zag ik optredens van heel veel magicians. In het Magic Art Center in Bennebroek ontving jongleur Niels Duinker de Merlin Award voor Variety Act of the Year en ik was erbij!
Het was geweldig. Presentator Jasper Oberon kondigde op geheel eigen wijze de artiesten aan. Het was een zeer gevarieerd programma. Er waren optredens van onder andere jongleur, goochelaar en diabolo virtuoos Huub Cooijmans, jongleur Freddy Kenton en goochelaar Robin Matrix. De laatste goochelde mijn trouwring weg. Gelukkig vond ik hem met een plotseling verschenen sleutel enkele minuten later terug in een houten kistje.
Hoogtepunt van de dag was natuurlijk het optreden van Niels en de uitreiking van de award door Tony Hassini, directeur van de International Magicians Society. De Merlin Award is een soort Oscar van de goochelwereld.
Ik ken Niels als een zeer gedisciplineerde jongen. Wat hij doet, doet hij goed. Dat zie je, dat merk je, dat voel je. Klasse!
7 maart
Vanmiddag hees ik mezelf sinds jaren weer eens in een regenpak. Omdat ik mijn eigen regenbroek niet kon vinden, gebruikte ik die van mijn man (maat XXL). De tailleband kwam tot mijn oksels. ‘Mam, je bent net een kangoeroe.’ Nu lijk ik liever op een kangoeroe dan op een nijlpaard of een koe, om maar eens twee andere dieren te noemen, maar jullie begrijpen wel dat er bij dit berichtje geen foto getoond wordt!
5 maart
Het bibliotheeknetwerk in Drenthe zit goed in elkaar. Met mijn boek Een tas vol geld zat ik vorig jaar in een leesbevorderingsproject, Leesprikkel Top 4, opgezet door Biblionet Drenthe. Een goed initiatief. Vorige week belandde ik tijdens mijn vakantie in Drenthe bij toeval bij twee bibliotheken: die van Erica en Emmer-Compascuum.
Het zijn relatief kleine bibliotheken in kleine plaatsjes, maar het aanbod was groot, de bibliotheken oogden gezellig en de medewerkers waren vriendelijk en behulpzaam.
Ik kan me voorstellen dat de lezers er graag komen. Je gunt elke plaats zo'n bibliotheek! In beide bibliotheken waren mijn twee Spannendboeken, Een tas vol geld en Vangst in de nacht, aanwezig. Dat maakte de bezoekjes extra leuk!
29 februari
Kabouterland in Exloo is een ontzettend leuke bestemming. Kabouters, trollen, een heus doolhof, een grappig kasteeltje en vele dieren doen je verdwalen in je fantasie. Ik twijfel nu. Zie ik voor die paddenstoel nu één kabouter of toch twee?
26 februari
Stilstaan bij de doden. Dat deden we bij de hunebedden van Borger en Odoorn en bij de grafheuvel Eppiesbergje bij Odoorn. Bijzonder leuk was dat in het winkeltje bij het bezoekerscentrum in Borger twee boeken uit de reeks Terugblikken te koop waren: Het offer van Tijl Rood en Het grote bouwwerk van Rian Visser.
23 februari
Ongelofelijk. Ik ben helemaal in Sinterklaasstemming. Mijn zoon, nog wat ziekjes, kijkt de hele ochtend via de iPad oude afleveringen van het Sinterklaasjournaal. Net kwam het schitterende item voorbij met Bert Visscher en Brigitte Kaandorp. Gezellig, maar ik moet wel de neiging onderdrukken om mijn schoen te zetten.
4 februari 2012
Het vriest en een schaatskoorts woedt over het land. Mensen gaan tegen adviezen in het ijs op. Gevaarlijk. Het ijs is nog lang niet overal betrouwbaar. Beter kun je thuis voor de haard een boek lezen. Het liefst één over een koude winter, over schaatsen in de jaren '50. Dat kan met Een foto in de sneeuw.
'Rinus! Rinus!'
Jopie wil hem vast afleiden. Hij kijkt achterom en ziet haar zwaaien. Wat is er toch? Is het een trucje van haar, zodat ze hem kan inhalen als hij vaart mindert? Daar trapt hij niet in.
'Rinus!'
Hij doet of hij haar niet hoort en plaatst zijn rechtervoet krachtig in het ijs. Dan ziet hij plotseling de donkere vlek voor zich. Hij wil er niet naartoe, maar zijn schaatsen sturen hem er recht op af. Voor hij goed en wel beseft dat hij recht op het enige wak in de vijver afgaat, sluit het koude water zich om hem heen. Hij wil zich verzetten en zich oprichten, maar het is alsof een ijskoud monster hem de diepte in trekt. Hij wil wel bewegen, maar zijn armen en benen werken niet mee.
Als een lappenpop ligt hij in het donkere water onder het ijs, verlamd door de kou.
Het lijkt of het ijswater niet alleen zijn bewegingen belemmert, maar ook zijn gedachten stopzet. Alsof hij berust in de situatie.
3 februari 2012
Wie heeft er op net zulke schaatsen gereden die Rinus Kraaijenveld draagt in Een foto in de sneeuw, deel uit de serie Terugblikken dat speelt in 1956? Mijn vader reed op zulke schaatsen. Sinds het verschijnen van mijn debuut heb ik ze in huis: niet om op te schaatsen, maar om te laten zien tijdens schoolbezoeken.
25 januari 2012
Dikkie Dik bracht gezelligheid mee tijdens de Nationale Voorleesdagen in de bibliotheek van Spijkenisse. Hopelijk leidt het geknuffel met deze pluchen poes tot een grote interesse voor boeken en lezen.
23 januari 2012
Is Wouter Witbaard actief in het duingebied van Oostvoorne en Rockanje? Is rover Roodbaard, de schurk uit mijn samenleesboek Een held met een beer in korte tijd oud geworden door zorgen en financiële nood? Of heeft iemand gewoon een speurtocht uitgezet voor een kinderfeestje?
17 januari 2012
Vroeger belde ik na elke aflevering van Baantjer mijn oudste broer. Dan praatten we over de aflevering: hoe Buitendam De Cock er weer uitsmeet, hoe Vledder weer niets van de zaak snapte en hoe De Cock in het café van Lowietje tot de oplossing kwam. Het werd een beltraditie. Soms belde mijn broer en nam ik op met de woorden 'De Cock', uiteraard met Cee-Oo-Cee-Ka. Het programma Baantjer was een programma volgens een format, maar wel één dat zorgde voor een gezellige, oer-Hollandse vrijdagavond. Vanavond belde mijn broer. Piet Römer is overleden. Ik had het al vernomen. Nu was Piet Römer uiteraard meer dan De Cock, maar voor onze generatie is hij nu eenmaal de man die de rechercheur uit de Warmoesstraat een gezicht gaf.
11 januari 2012
Wat moet ik hier nog aan toe voegen? Vijf jaar en zo stralen. Kindergeluk is moedergeluk.
6 januari 2012
Ik klaag nooit meer over kou! Net terug uit de bioscoop. Nova Zembla. Genoten van de mooie beelden en het spel van Doutzen Kroes, Robert de Hoog, Jan Decleir en vele anderen. Wat goed dat dit stuk geschiedenis zo geweldig verbeeld is in deze film. Klasse!
4 januari 2012
Wateroverlast in Groningen, dreiging van dijkdoorbraken, zandzakken voor de deur. Water kan een hoop ellende opleveren. Gelukkig kun je ook genieten van water, zoals in het zwembad van ons vakantiepark op Gran Canaria. Mijn stoere en 'gespierde' zoon was in ieder geval lekker bezig met emmertjes en gietertjes.
1 januari 2012
Ik wens iedereen een goed en gezond 2012 toe met veel zon en nog veel meer leesplezier!
|
Archief weblog
2011
2010
2009
2008
2007
Archief fotolog
2011
2010
2009
2008
|
